نفت زیستی چیست و چرا بیگ تک فکر می کند می تواند با تغییرات آب و هوایی مبارزه کند؟

برخی از بزرگ‌ترین نام‌های فناوری قراردادی امضا کرده‌اند تا ساقه‌های ذرت و تکه‌های درختان را به یک ماده تشکیل دهنده سس باربیکیو تبدیل کنند و سپس این مواد را برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی به زیر زمین پمپاژ کنند.

به نظر می رسد وحشیانه، بنابراین اجازه دهید آن را از ابتدا تجزیه و تحلیل کنیم. Alphabet، Meta، Stripe، Shopify و McKinsey Sustainability حدود یک سال پیش ابتکار آب و هوایی جدیدی به نام Frontier را راه اندازی کردند. هدف این است که با متقاعد کردن سایر شرکت‌ها به خرید دی‌اکسید کربن از جو، فناوری‌های جدیدی را تقویت کنیم.

امروز، یک استارت‌آپ فناوری آب و هوا مستقر در سانفرانسیسکو به نام Charm Industrial اعلام کرد که اعضای موسس Frontier و تعداد کمی از شرکت‌های دیگر توافق کرده‌اند که در مجموع ۵۳ میلیون دلار برای جذب و ذخیره ۱۱۲ هزار تن دی‌اکسید کربن بین سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۳۰ به Charm بپردازند.

جذابیت روشی غیر متعارف برای انجام آن دارد. اول، زباله های کشاورزی و جنگلداری را جمع آوری می کند – به عنوان مثال، ساقه های ذرت دور ریخته شده یا شاخه های باقی مانده از قطع درختان. هر جا که این مواد را بیابد، ناوگان نیمه کامیون‌های خود را به راکتورهایی می‌فرستد که زباله‌ها را تا 500 درجه سانتی‌گراد بدون سوزاندن گرم می‌کنند. این ضایعات را به روغن زیستی تبدیل می کند، مایعی غنی از کربن که ظاهری قیری دارد.

به گفته پیتر راینهارت، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران Charm، بخش آبکی روغن زیستی اساساً همان دود مایع است، ماده‌ای که برای دادن طعم دودی به سس باربیکیو و سایر غذاها استفاده می‌شود.

روغن زیستی همچنین دی اکسید کربنی را که گیاهان یا درختان از آن ساخته اند برای فتوسنتز جذب می کند. اگر آن ساقه‌های ذرت یا شاخه‌های درخت با سوزاندن از بین می‌رفتند یا به سادگی پوسیده می‌شدند، دی‌اکسید کربن مجدداً خارج می‌شد – سیاره را به همراه تمام انتشارات دیگر ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی گرم می‌کرد.

Charm Industrial که در نفت زیستی به دام افتاده است فکر می کند می تواند CO2 را برای هزاران تا میلیون ها سال در زیر زمین ذخیره کند تا از بدتر شدن تغییرات آب و هوایی جلوگیری کند. به این ترتیب استارت‌آپ اکنون می‌تواند اعتبار حذف کربن را به شرکت‌هایی بفروشد که می‌خواهند از خدمات آن برای حذف برخی از آلودگی‌های دی اکسید کربن خود استفاده کنند.

Charm تاکنون بیش از 6100 تن دی‌اکسید کربن را با موفقیت در قالب بیو اویل ذخیره کرده است. (خرید قبلی از مایکروسافت، به میزان 2000 تن دی اکسید کربن، بخش بزرگی از آن است.) بنابراین، معامله ای که امروز اعلام شد، تشدید بزرگی و رای اعتماد شرکت های بزرگ فناوری است که اولین حامیان حذف کربن نوپا بوده اند. صنعت.

مزیتی که Charm می گوید این است که طرحش غیرمتمرکز است. شرکت های دیگر در حال ساخت کارخانه های بزرگ برای مکش دی اکسید کربن از هوا یا دریا هستند. آنها برای شروع به زمین (یا املاک و مستغلات فراساحلی) برای تأسیسات خود نیاز دارند. و سپس آنها با فرآیندهای طولانی مجوز برای خطوط لوله انتقال CO2 به چاه های ذخیره سازی تخصصی روبرو هستند.

Charm فقط ناوگان وسایل نقلیه خود را دارد که تجهیزات و روغن های زیستی را حمل می کند. این شرکت قصد دارد نفت زیستی را به چاه‌های رایج‌تری که برای زباله‌های صنعتی یا غارهای نمک قدیمی به جا مانده از اکتشاف نفت و گاز استفاده می‌شوند، تزریق کند.

با این حال، استارتاپ برای افزایش مقیاس با چالش های خاص خود روبرو خواهد شد. رآکتورهایی که برای گرم کردن ضایعات در غیاب اکسیژن استفاده می‌کند، به نام پیرولایزر، مطمئناً به راحتی نمی‌توان یافت – شرکت قصد دارد بسیاری از آنها را خودش بسازد. همچنین باید اطمینان حاصل کند که هیچ یک از چاه‌هایش قبل از اینکه ماده در نهایت به سنگ سخت شود، نفت زیستی نشت نکند، اگرچه راینهارت می‌گوید که نفت زیستی به اندازه نفت، گاز یا CO2 خالص شناور نیست و احتمال کمتری دارد که مسیر خود را به سمت بالا باز کند. سطح.

بسیار مهم است که Charm باید ریاضیات خود را بررسی کند تا مطمئن شود که فرآیند آن واقعاً منجر به انتشار منفی می شود. این به معنای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود ناشی از آتش زدن راکتورها و رانندگی کامیون ها است. و فرآیند آن واقعاً تنها به عنوان یک استراتژی آب و هوایی مؤثر است که چوب و مواد گیاهی که شرکت جمع‌آوری می‌کند فقط می‌سوزد یا می‌پوسد بدون اینکه Charm برای انجام کاری با آن قدم بگذارد. به عنوان مثال، اگر کشاورزان می خواستند از ضایعات محصول به عنوان خوراک اضافی برای گاو استفاده کنند، ممکن است اکنون مجبور به خرید خوراکی باشند که می تواند گزینه ای با کربن فشرده تر باشد.

البته، همه اینها باید برای تجارت نیز منطقی باشد – و حذف کربن هنوز در سراسر صنعت بسیار گران است. قرارداد 53 میلیون دلاری امروز به 473 دلار در هر تن CO2 کاهش می یابد. این در حال حاضر شامل یک تخفیف عمده است. مشتریان بالقوه می توانند قیمت هایی را در وب سایت Charm پیدا کنند که نزدیک به 600 دلار در هر تن است (مقایسه با هزینه مکش CO2 مستقیم از هوا).

با این قیمت‌ها، شرکت‌ها به احتمال زیاد در آلودگی آب و هوای خود تاثیر زیادی ندارند. برای دیدگاه، یکی از مشتریان بالقوه Charm ممکن است 6000 دلار در ماه برای جذب 10 تن CO2 بپردازد – معادل جبران فقط سه پرواز از نیویورک به لندن. و حتی اگر Charm در حال افزایش است تا 112000 تن دی‌اکسید کربن را برای گروهی از شرکت‌ها با این معامله جذب کند – این در مقایسه با ردپای کربن تنها یکی از آن مشتریان جدید، متا، هنوز یک افت در سطل است. ردپای کربن متا در سال 2021 به 5.7 میلیون تن متریک رسید.

با این نوع حسابداری کربن، برخی از حامیان محیط زیست نسبت به روی آوردن شرکت ها به حذف کربن به جای انرژی پاک محتاط هستند. به دام انداختن کمی CO2 جایگزینی برای کاهش آلودگی ناشی از سوزاندن سوخت های فسیلی در وهله اول نیست. و راینهارت موافق است.

او می‌گوید: «خب، من فکر می‌کنم این یک انتخاب اشتباه است، اما اگر می‌خواهید ابتدا روی کدام یک تمرکز کنید، باید کاملاً روی کاهش تمرکز کنید.