“ChatGPT گفت من وجود ندارم”: چگونه هنرمندان و نویسندگان در حال مبارزه با هوش مصنوعی هستند | هوش مصنوعی (AI)

نo نیاز به داستان های ترسناک بیشتر در مورد اتوماسیون آینده. هنرمندان، طراحان، عکاسان، نویسندگان، بازیگران و نوازندگان طنز کمی در شوخی‌های مربوط به برنامه‌های هوش مصنوعی می‌بینند که روزی کار خود را با پول کمتر انجام می‌دهند. می گویند آن سحر تاریک اینجاست.

حجم عظیمی از خروجی تخیلی، کارهایی که توسط افراد در مشاغلی انجام می‌شود که زمانی تصور می‌شد در برابر تهدید فناوری محافظت می‌شد، قبلاً از وب گرفته شده است، تا توسط الگوریتم‌ها برای استفاده تجاری تطبیق داده شود، ادغام و ناشناس شود. اما درست زمانی که GPT-4، نسخه بهبودیافته موتور متن مولد هوش مصنوعی، هفته گذشته با افتخار رونمایی شد، هنرمندان، نویسندگان و تنظیم‌کننده‌ها شروع به مبارزه جدی کرده‌اند.

ایزابل دوران، رئیس انجمن عکاسان می‌گوید: «کتابخانه‌های تصویر برای محتوا و مجموعه داده‌های عظیمی که در حال حاضر جمع‌آوری شده‌اند، خراشیده می‌شوند. بنابراین اگر می‌خواهیم از قدردانی از خلاقیت انسان اطمینان حاصل کنیم، به روش‌های جدیدی برای ردیابی محتوا و حفاظت از قوانین هوشمندتر نیاز داریم.»

کمپین های جمعی، شکایت های حقوقی، قوانین بین المللی و هک های فناوری اطلاعات، همگی با سرعت از طرف صنایع خلاق به کار گرفته می شوند تا اگر نگوییم برای پیروزی در این نبرد، حداقل برای «خشم، خشم علیه مرگ از نور» در سخنان دیلن توماس شاعر ولزی

شعر ممکن است هنوز برای هوش مصنوعی مهره سختی برای شکستن قانع کننده باشد، اما در میان اولین کسانی که با تهدید واقعی برای معیشت خود مواجه می شوند، عکاسان و طراحان هستند. نرم‌افزار مولد می‌تواند تصاویر را با فشار دادن دکمه تولید کند، در حالی که سایت‌هایی مانند NightCafe محبوب، آثار هنری «اصیل» و مشتق از داده‌ها را در پاسخ به چند درخواست ساده کلامی می‌سازند. اولین خط دفاعی جنبش رو به رشد هنرمندان تجسمی و آژانس‌های تصویری است که اکنون از اجازه دادن به کار خود توسط نرم‌افزار هوش مصنوعی، فرآیندی به نام «آموزش داده»، «انصراف می‌دهند». در نتیجه هزاران نفر در حساب‌های رسانه‌های اجتماعی و گالری‌های وب خود علائم «هوش مصنوعی نکنید» را ارسال کرده‌اند.

تقریبی نرم‌افزاری از اشعار نیک کیو به‌ویژه در اوایل سال جاری خشم اجراکننده را برانگیخت. او آن را «مسخره‌ای عجیب از انسان بودن» نامید. بررسی عالی نیست. در همین حال، نوآوری های هوش مصنوعی مانند جوک باکس نیز نوازندگان و آهنگسازان را تهدید می کند.

و فناوری شبیه سازی صدای دیجیتال راویان و بازیگران واقعی را از کار معمولی خارج می کند. در ماه فوریه، یک راوی کتاب صوتی کهنه کار تگزاس به نام گری فورلونگ متوجه شد که اپل در یکی از قراردادهایش حق «استفاده از فایل‌های کتاب صوتی برای آموزش یادگیری ماشین و مدل‌ها» را به اپل داده است. اما اتحادیه SAG-AFTRA پرونده او را در دست گرفت. آژانس درگیر، Findaway Voices، که اکنون تحت مالکیت Spotify است، از آن زمان موافقت کرده است که توقف موقت را اعلام کند و به بند “لغو” در قراردادهای خود اشاره کرده است. اما امسال اپل اولین کتاب‌های خود را با الگوریتم‌های روایت‌شده عرضه کرد، سرویسی که گوگل دو سال است ارائه می‌کند.

اجتناب ناپذیری خزنده این چالش تازه برای هنرمندان، حتی برای تماشاگران، ناعادلانه به نظر می رسد. همانطور که سوزی آلگره، نویسنده بریتانیایی برنده جوایز، یکی از قربانیان سرقت ادبی هوش مصنوعی، می‌پرسد: «آیا واقعاً باید راه‌های دیگری برای انجام کارهایی پیدا کنیم که مردم از انجام آن‌ها لذت می‌برند؟ چیزهایی که به ما حس موفقیت می دهد، مانند نوشتن یک شعر؟ چرا کارهایی را که از انجام آنها لذت نمی بریم جایگزین نکنیم؟»

آلگره، وکیل و نویسنده حقوق بشر مستقر در لندن، استدلال می کند که ارزش تفکر اصیل قبلاً تضعیف شده است: «اگر جهان بخواهد به هوش مصنوعی ایمان داشته باشد، چه فایده ای دارد؟ نرخ دستمزد برای کار اصلی به شدت کاهش یافته است. این حذف خودکار دارایی های فکری است.»

حقیقت این است که هجوم‌های هوش مصنوعی به دنیای خلاقانه تنها عاملی هستند که به عنوان خبرساز هستند. به هر حال، خواندن در مورد یک آهنگ یا یک قطعه هنری برنده جایزه که توسط رایانه رویایی شده است، سرگرم کننده است. گزارش های مربوط به نوآوری نرم افزار در زمینه پذیره نویسی بیمه کمتر قانع کننده هستند. با این حال، تلاش های علمی برای شبیه سازی تخیل همیشه در خط مقدم تلاش برای هوش مصنوعی بهتر بوده است، دقیقاً به این دلیل که انجام آن بسیار دشوار است. آیا نرم افزار واقعاً می تواند نقاشی هایی را تولید کند که ورودی یا داستان هایی را درگیر کند؟ تا اینجای کار، خوشبختانه پاسخ هر دو «نه» است. لحن و ثبت احساسی مناسب به سختی جعل می شوند.

با این حال، چشم انداز مشاغل خلاق معتبر در خطر است. ChatGPT تنها یکی از جدیدترین محصولات هوش مصنوعی در کنار بارد گوگل و بینگ مایکروسافت است که قوانین کپی رایت را متزلزل کرده است. هنرمندان و نویسندگانی که با هوش مصنوعی شکست می‌خورند، تمایل دارند با تأسف از برنامه‌هایی صحبت کنند که «آشغال می‌پاشند» و «بیهوده بیرون می‌زنند» و از حس «نقض» می‌گویند. این لحظه مخاطره خلاقانه با حجم عظیمی از داده‌های موجود در وب برای برداشت مخفیانه به جای هرگونه فشار بدخواهانه فرا رسیده است. اما قربانیان آن نگران هستند.

تجزیه و تحلیل مشکل رو به رشد در ماه فوریه نشان داد که کار طراحان و تصویرگران آسیب پذیرترین است. برنامه‌های نرم‌افزاری مانند Midjourney، Stable Diffusion و DALL.E 2 تصاویری را در چند ثانیه ایجاد می‌کنند که همگی از یک بانک اطلاعاتی از سبک‌ها و پالت‌های رنگی استخراج شده‌اند. یکی از پلتفرم‌ها، ArtStation، چنان تحت تأثیر میم‌های ضد هوش مصنوعی قرار گرفت که درخواست برچسب‌گذاری آثار هنری هوش مصنوعی را کرد.

در انجمن عکاسان، دوران نظرسنجی را برای سنجش میزان حمله ترتیب داده است. او می‌گوید: «ما شواهد واضحی داریم که نشان می‌دهد مجموعه داده‌های تصویر، که اساس این برنامه‌های محتوای تصویر تولیدکننده هوش مصنوعی تجاری را تشکیل می‌دهند، متشکل از میلیون‌ها تصویر از وب‌سایت‌های عمومی است که بدون اجازه یا پرداخت هزینه گرفته شده‌اند. با استفاده از سایت Have I Been Trained که به مجموعه داده های Stable Diffusion دسترسی دارد، اعضای “شکه زده” او تصاویر خود را شناسایی کرده اند و برای کاهش ارزش دارایی معنوی خود عزادار هستند.

جنبش انصراف با حذف ده‌ها میلیون اثر هنری و تصویر در چند هفته گذشته در حال گسترش است. اما دنبال کردن مسیر دشوار است زیرا تصاویر توسط مشتریان در اشکال تغییر یافته استفاده می‌شوند و یافتن بندهای انصراف دشوار است. بسیاری از عکاسان نیز گزارش می‌دهند که «سبک» آنها برای تولید آثار ارزان‌تر تقلید می‌شود. از آنجایی که این برنامه‌ها برای «یادگیری ماشینی» طراحی شده‌اند، در چه مرحله‌ای می‌توانند سبک یک عکاس حرفه‌ای را به راحتی ایجاد کنند و نیاز به خلاقیت انسانی آن‌ها را جایگزین کنند؟» دوران می گوید.

برای آلگره، که ماه گذشته پاراگراف هایی از کتاب برنده جایزه خود را کشف کرد آزادی تفکر پیشنهاد شده بود، بدون اعتبار توسط ChatGPT، صرفاً انصراف خطرات پنهانی وجود دارد: “این بدان معنی است که شما کاملاً از داستان خارج شده اید و برای یک زن مشکل ساز است.”

کار الگره قبلاً توسط هوش مصنوعی به نویسندگان مرد نسبت داده می شود، بنابراین حذف آن از معادله باعث تشدید خطا می شود. بانک های اطلاعاتی فقط می توانند آنچه را که به آن دسترسی دارند منعکس کنند.

«ChatGPT گفت من وجود ندارم، اگرچه از کار من نقل قول کرده است. جدا از آسیبی که به نفس من وارد می شود، من در اینترنت وجود دارم، بنابراین به نظر یک تخلف می ماند.» او می گوید.

«بعدها خلاصه‌ای دقیق از کتاب من ارائه شد، اما گفت که نویسنده یک فرد تصادفی است. و، به اندازه کافی خنده دار، کتاب من درباره روشی است که اطلاعات نادرست جهان بینی ما را تغییر می دهد. محتوای هوش مصنوعی واقعاً به اندازه بررسی فال شما قابل اعتماد است. او مایل است که بودجه توسعه هوش مصنوعی به جستجوی حمایت های قانونی جدید منحرف شود.

طرفداران هوش مصنوعی ممکن است قول دهند که می تواند به ما در درک بهتر آینده فراتر از محدودیت های فکری ما کمک کند. اما برای هنرمندان و نویسندگان سرقت ادبی، اکنون به نظر می‌رسد بهترین امید این است که دوباره به انسان‌ها بیاموزد که باید به هر چیزی که می‌بینیم و می‌خوانیم شک کنیم و بررسی کنیم.