چگونه هوش مصنوعی رابطه فناوری بزرگ با روزنامه نگاری را تغییر خواهد داد

در سال 2021، دولت استرالیا با Alphabet و Meta به پایان رسید آیا باید به شرکت های خبری پول پرداخت شود یا خیر برای مقالاتی که در فیدهای فیس بوک و جستجوی گوگل ظاهر می شوند. درام کم نداشت: این شامل جلسات غیرعلنی بین مدیران فناوری و نخست وزیر استرالیا، ناپدید شدن ناگهانی اخبار در فیس بوک و در نهایت اولین قانون جهانی بود که منجر به پرداخت صدها میلیون دلار به ناشران اخبار Down Under شد.

دو سال بعد، این نبرد قرار است دنباله‌ای داشته باشد. با این حال، این بار دولت کانادا با گوگل و متا روبرو می شود. مانند هر دنباله خوب دیگری، ریسک بالاتر است.

کانادا در حال تصویب قانون خبر آنلاین است. همانطور که وجود دارد، این قانون گوگل و متا را مجبور می‌کند با پخش‌کننده‌های خبری، ایستگاه‌های رادیویی و نشریات کانادایی بر سر هزینه‌های مجوز برای مقالاتی که در فیدهای فیس‌بوک به اشتراک گذاشته می‌شوند و در جست‌وجوهای جستجوی گوگل ظاهر می‌شوند، مذاکره کنند. اگر توافقی حاصل نشود، یک هیئت داوری تصمیم خواهد گرفت که چقدر به نشریات خبری پرداخت شود.

قانون جدید ارزان نخواهد بود. پس از تصویب لایحه مشابهی به نام کد چانه زنی رسانه های خبری، گوگل و متا سالانه حداقل 130 میلیون دلار (200 میلیون دلار استرالیا) در استرالیا قراردادهایی را قطع کردند. در فوریه 2021. هزینه در کانادا می‌تواند بسیار بالاتر باشد، سناتور کانادایی پیتر هاردر پیش‌بینی کرده بود که شرکت فناوری بزرگ هزینه‌های «بین 30 تا 35 درصد» از هزینه‌های نشریات خبری واجد شرایط را تامین کند.

هنوز چیزهای بیشتری در خطر است. شور و شوق قانونی نشان داده شده توسط استرالیا و کانادا می تواند به کشورهایی مانند فرانسه و اسپانیا نیز سرایت کند، جایی که قبلاً بر سر صدور مجوز محتوای خبری اختلافاتی وجود داشته است. در ایالات متحده، قانون حفظ رقابت روزنامه نگاری، یک لایحه دو حزبی مشابه قانون خبر آنلاین کانادا، توسط سناتور امی کلوبوچار، یک دموکرات از مینه سوتا، و جان کندی، یک جمهوری خواه از لوئیزیانا، حمایت مالی شد، هرچند که در گذشته از کنگره عبور نکرد. دسامبر.

کلوبوچار در ماه دسامبر به ددلاین گفت: “البته ما فقط به راه خود ادامه می دهیم. ما یک ائتلاف گسترده داریم.”

مایکل گیست، کرسی تحقیقاتی کانادا برای اینترنت و تجارت الکترونیک، می‌گوید: اگر قوانینی از این دست در سراسر جهان گسترش یابد، گوگل احتمالاً باید میلیاردها دلار برای لذت بردن از پیوند به مقالات خبری که در نتایج جستجو ظاهر می‌شوند، صرف کند. “این آنها را تغییر می دهد [Google’s] کل مدل کسب و کار.”

مناقشه جهانی فزاینده خود احتمالاً زمینه را برای آتش سوزی مشابه بر سر هوش مصنوعی فراهم می کند. چت ربات هایی مانند ChatGPT و سیدنی مایکروسافت که غول فناوری در حال ادغام با موتور جستجوی بینگ خود است، اطلاعات ناشران اخبار را جمع آوری می کند و پاسخ هایی را بدون پیوند به منابع آنها دریافت می کند. این مشکل قبلاً توسط Getty مطرح شده است، که تصاویر محافظت شده با حق چاپ توسط سازنده های هنری هوش مصنوعی مانند Stable Diffusion استفاده شده است.

مبارزه بر سر قانون خبر آنلاین که زمینه را برای رویارویی های پیچیده تر در کشورهای بیشتری فراهم می کند، پیامدهایی فراتر از 38 میلیون شهروند کانادا خواهد داشت.

تاکتیک های آشنا از فیس بوک و گوگل

متا و به خصوص گوگل قبض کانادا را ساده نگرفته اند. در اواخر فوریه، گوگل نتایج اخبار را برای 4 درصد از کاربران در کانادا حذف کرد، یک “آزمایشی” که طی پنج هفته انجام خواهد شد. تهدید واضح است: اگر قانون اخبار آنلاین تصویب شود، Google ممکن است ارائه دهندگان اخبار را به طور کامل تعطیل کند. متا به صراحت گفته است که در صورت تبدیل این لایحه به قانون، دسترسی به مقالات خبری در فیس بوک و اینستاگرام را متوقف خواهد کرد.

سابرینا گرمیا، مدیر گوگل در کانادا، در پاسخ به قانون خبر آنلاین نوشت: «وقتی برای لینک دادن به اطلاعات خاصی قیمت می‌گذارید، دیگر وب آزاد و باز ندارید». “لزوم پرداخت بر اساس پیوند دادن، طعمه کلیکی ارزان را تشویق می کند، نه روزنامه نگاری با کیفیت.”

این تکرار استراتژی های مورد استفاده در استرالیا است، هرچند معکوس. فیسبوک بود که به طور ناگهانی مقالات خبری و صفحات نشریه را از پلتفرم خود ناپدید کرد، مانند کاری که گوگل برای برخی از کانادایی ها انجام داده است، و گوگل بود که با شدت کمتری به دولت نسبت به تصویب این لایحه هشدار داد.

کارولین فیشر، معاون مرکز تحقیقات اخبار و رسانه استرالیا، گفت: «آنها وزن خود را به اطراف پرتاب می کنند، کاری که در اینجا انجام دادند. این تاکتیک‌ها در بین مردم محبوب نبودند و به برندهای آن‌ها آسیب زدند، اما مذاکرات سخت، به‌ویژه فیسبوک، امتیازات مطمئنی را به همراه داشت.

امتیاز اصلی یک ماده لحظه آخری در لایحه استرالیا بود که به پلتفرم‌های فناوری اجازه می‌داد در صورتی که به نظر می‌رسد «سهم قابل توجهی» به فضای رسانه ای کرده‌اند، از مذاکره با ناشران اخبار تحت تهدید داوری اجتناب کنند. (بر اساس داوری، در صورتی که معامله ای بین یک پلتفرم و یک ناشر در 90 روز انجام نشود، یک هیئت این قدرت را دارد که قیمتی را که منصفانه می داند برای پلتفرم به ناشر بپردازد، تعیین کند.)

اندکی پس از تصویب این لایحه، آلفابت و متا با بسیاری از سازمان‌های خبری قراردادهایی امضا کردند تا به طرح‌های مربوط به نمایشگاه اخبار گوگل و برگه اخبار فیس‌بوک بپیوندند که فیدهای خبری انتخاب شده را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند. ارزش برخی از این معاملات ده ها میلیون دلار بود. ظاهراً این کافی بود تا هم آلفابت و هم متا به عنوان «مشارکت کنندگان مهم» معرفی شوند و خطر داوری را کمرنگ کند. اما از آنجایی که معاملات خصوصی هستند، شفافیت بسیار کمی در مورد ارزش قراردادها و اینکه این پول صرف چه چیزی می شود وجود دارد.

فیشر گفت: “ما نمی دانیم که آیا این پول منجر به افزایش روزنامه نگاری با منافع عمومی شده است یا خیر، نمی دانیم که آیا این پول برای روزنامه نگاران هزینه شده است یا خیر، هیچ الزامی برای صرف روزنامه نگاری وجود ندارد.” اگرچه برخی از نشریات، مانند گاردین، تأیید کردند که معاملات انجام شده با گوگل و فیس بوک منجر به استخدام ده ها روزنامه نگار جدید شده است، نشریات دیگر غیرشفاف تر بودند. پول می‌توانست نصیب خبرنگاران شود – یا برای یک ساختمان جدید پر زرق و برق، یا به سهامداران.

فیشر گفت: «اگر این همه تلاش برای بهبود سلامت بازار رسانه‌های خبری و پشتوانه روزنامه‌نگاری با کیفیت با منافع عمومی است، باید بدانیم که این پول به کجا می‌رود.»

مشکلاتی فراتر از فقدان شفافیت نگران کننده وجود دارد. بسیاری از پولی که متا و گوگل به ناشران اخبار پرداخت کردند، به شرکت‌های قدرتمند و قدرتمندی مانند News Corp، روپرت مرداک رفت. چندین نشریه کوچک‌تر قابل توجه کنار گذاشته شدند و اختلافات را در صنعت اخبار افزایش داد. ساشا مولیتوریس، مدرس مرکز انتقال رسانه سیدنی، می‌گوید این خطر وجود دارد که تقویت ناشران قوی از قبل می‌تواند نوآوری را خفه کند.

Molitorisz افزود، بند “مشارکت کننده مهم” “بنیان عدم شفافیت است.”

قانون خبر آنلاین کانادا در حال حاضر چنین بندی ندارد، به این معنی که معاملات بر اساس آن احتمالا شفاف تر خواهد بود. همچنین شبکه گسترده تری ایجاد می کند تا ناشران بیشتری را شامل شود. به گفته هاردر، سناتور کانادایی، این قانون «شامل استارت‌آپ‌ها و خبرگزاری‌های کوچک، از جمله آن‌هایی است که به خوانندگان متنوع و جوامع روستایی بیشتری خدمت می‌کنند».

Geist هشدار می دهد که با این حال این تعادل خطرناکی است که باید ایجاد شود. قانون اخبار آنلاین می‌تواند موارد خاکستری مانند ایستگاه‌های رادیویی منطقه‌ای با حضور کم اینترنتی یا پخش‌کننده‌های تلویزیونی که اخبار تولید نمی‌کنند، واجد شرایط باشد، که باعث می‌شود گوگل و متا به‌طور موجهی مخالفت کنند.

Geist مخالف حمایت دولت از صنعت رسانه‌های خبری نیست، اما می‌گوید این امر از طریق مالیات بهتر انجام می‌شود. “آنها را بگیر [Meta and Alphabet] پرداخت سهم منصفانه از مالیات، و اگر می‌خواهید از درآمدهای مالیاتی برای برنامه‌هایی برای حمایت از بخش رسانه و روزنامه‌نگاری استفاده کنید، تا زمانی که ساختاری داشته باشید که دولت با رسانه‌ها مداخله نکند، این کاملاً مشروع است.”

اگرچه تجربیات استرالیا و کانادا مشابه است، اما حتی در دو سالی که از تصویب قانون استرالیا می گذرد، خیلی تغییر کرده است. در سال 2021 هر دو آلفابت و متا به سمت ارزش گذاری های بی سابقه در حال افزایش بودند. الان عکس فرق کرده الفبای ماه گذشته کاهش 12000 کارگر. شش ماه پس از اخراج 11000 کارمند، متا سال 2023 را سال کارآمدی اعلام کرد. در بحبوحه بازسازی، 10000 کارمند دیگر را رها خواهد کرد روز سه شنبه اعلام کرد.

برای شرکت تحت کنترل مارک زاکربرگ بسیار ساده تر از تهدید گوگل برای حذف لینک های خبری از فیس بوک و اینستاگرام است. بیشتر به محتوای تولید شده توسط کاربر متکی است. در جریان اختلافات این شرکت با دولت استرالیا، متا گفت که تنها 4 درصد از تعامل کاربران استرالیایی فیس بوک از خواندن اخبار حاصل شده است.

Geist گفت: “فکر نمی کنم فیس بوک در اینجا بلوف بزند.” “گاهی اوقات این احساس به آدم دست می‌دهد که به دنبال هر بهانه‌ای برای توقف اشتراک‌گذاری اخبار هستند. این فقط ارزش زحمتی را ندارد، درآمد زیادی ایجاد نمی کند و به وضوح مشکلات زیادی را برای آنها و درک پلتفرم ایجاد می کند.”

هوش مصنوعی مرز بعدی است

درگیری‌هایی که دولت‌ها و ناشران اخبار را در برابر شرکت‌های بزرگ فناوری قرار می‌دهند، احتمالاً با ظهور هوش مصنوعی تکامل خواهند یافت. چت ربات‌های هوش مصنوعی «مدل زبان بزرگ» مانند ChatGPT با مصرف و ترکیب حجم عظیمی از اطلاعات کار می‌کنند. وقتی کاربران سؤال می‌پرسند، پاسخ‌هایی که ربات‌ها می‌دهند بدون پیوند به مطالب منبع ارائه می‌شوند.

«بهترین تلفن برای خرید در حال حاضر» را در Google تایپ کنید و لیست هایی را خواهید دید که توسط انتشاراتی مانند CNET، Tech Radar و Engadget نوشته شده است. همان پرس و جو را در ChatGPT قرار دهید و هوش مصنوعی گزینه های مفیدی را بر اساس “بررسی های تخصصی” اما بدون پیوند به هیچ سایتی فهرست بندی می کند. از آنجایی که موتورهای جستجو مانند بینگ و ناگزیر گوگل چت ربات های مشابهی را ادغام می کنند، سایت های خبری می توانند مقالات خود را بدون پرداخت لینک برگشتی، جمع آوری کنند.

فیشر گفت: «این یک معضل واقعی برای سازمان های خبری است. “آیا مایکروسافت می‌داند از چه منابعی برای ایجاد پاسخ استفاده شده است؟ اگر آن داده‌ها را دارد، آیا باید آن داده‌ها را شفاف کند و بر اساس آن داده‌ها نوعی پرداخت به آن ارائه‌دهندگان را تخمین بزند؟”

News Corp قبلا پرچم نبرد را برافراشته است. رابرت تامسون، مدیرعامل News Corp در اوایل ماه مارس در کنفرانس مورگان استنلی گفت: “در حالی که این موتورهای هوش مصنوعی در حال آموزش هستند، و از محتوای حرفه ای برای حرفه ای تر شدن خود استفاده می کنند. … واضح است که آنها از محتوای اختصاصی استفاده می کنند.”

تامپسون درباره شرکت‌های هوش مصنوعی گفت: «آن‌ها استدلال می‌کنند که با ترکیب آن، استخراج ماهیت محتوا، یک سرویس تحول‌آفرین ارائه می‌کنند». “ما استدلال می کنیم که آنها نمی توانند هیچ خدماتی را بدون محتوای ما ارائه دهند.”

رویارویی بین دولت کانادا و پلتفرم های بزرگ فناوری مهم است. آخرین نخواهد بود