آپنه خواب: علائم، علل و درمان

همه ما عواقب کم خوابی را می دانیم: نوسانات خلقی، خرچنگ، هوس، مشکل در تمرکز و کندی. و وقتی نمیدونی چرا شما نمی توانید به اندازه کافی بخوابید، علائم حتی ناامید کننده تر می شوند. مقصر شب‌های بی‌خوابی از نور آبی گرفته تا انگل‌ها متغیر است – اما ممکن است با چیز جدی‌تری درگیر باشید: آپنه خواب.

تخمین زده می شود که 22 میلیون آمریکایی دچار آپنه خواب هستند، یک اختلال خواب که باعث می شود در هنگام خواب به طور لحظه ای نفس خود را متوقف کنید. با آپنه خواب، هنگامی که بدن در هنگام خواب آرام می شود، راه هوایی شما مسدود می شود و ریه های شما را به جریان کمی هوا محدود می کند.

آپنه خواب که با خروپف بلند و اغلب صداهای خفگی مشخص می شود، باعث می شود مغز و بدن شما دچار کمبود اکسیژن شوند که اغلب منجر به بیداری های مکرر در طول شب بسته به مورد، ممکن است چند بار در شب یا صدها بار در هر شب اتفاق بیفتد.

این راهنما به انواع مختلف آپنه خواب، علل، عوامل خطر و علائم می پردازد تا به شما در درک آپنه خواب کمک کند. شما همچنین یاد خواهید گرفت که اگر فکر می کنید ممکن است آپنه خواب داشته باشید چگونه به دنبال تشخیص و گزینه های درمانی باشید.

انواع مختلف آپنه خواب

سه نوع آپنه خواب وجود دارد و نحوه بروز آنها در بدن شما متفاوت است. اما نتیجه نهایی یکسان است – هر سه بدن شما را از اکسیژن محروم می کنند.

• آپنه انسدادی خواب شایع‌ترین شکل آپنه خواب است که زمانی رخ می‌دهد که عضلات گلو شل می‌شوند و ریه‌ها را از دریافت اکسیژن مسدود می‌کند.
• آپنه خواب مرکزی کمتر رایج است، و زمانی اتفاق می افتد که مغز شما به ماهیچه های بدن که تنفس را کنترل می کنند سیگنال نمی دهد.
• سندرم آپنه خواب پیچیدهکه به عنوان آپنه خواب مرکزی اورژانس درمان نیز شناخته می شود، کمترین شایع ترین در بین این سه مورد است. این زمانی اتفاق می افتد که فردی علائم آپنه انسدادی خواب و آپنه مرکزی خواب را نشان می دهد.

علائم آپنه خواب

شایع ترین علامت آپنه خواب خروپف است، اما خروپف به خودی خود همیشه نشان دهنده آپنه خواب نیست. خروپف به دنبال مکث های بی صدا، نفس نفس زدن یا صداهای خفگی احتمالاً نشانه ای از آپنه خواب است.

از آنجایی که آپنه خواب شما را به طور مکرر در طول شب از خواب بیدار می کند (حتی اگر متوجه آن نشوید)، می توانید از علائم کم خوابی مانند خستگی روز، مشکل در تمرکز، چرت زدن ناخواسته و تحریک پذیری یا تغییرات خلقی رنج ببرید.

علائم دیگر عبارتند از:

• احساس خستگی، حتی زمانی که فکر می کنید یک شب کامل خوابیده اید
• بی خوابی یا مشکل در به خواب رفتن
• سردرد و میگرن
• از دست دادن حافظه
• کاهش میل جنسی
• شب ادراری (بیدار شدن در شب برای استفاده از حمام)

عوارض آپنه خواب

هنگامی که آپنه خواب دارید، بدن شما به طور مداوم در طول شب از اکسیژن محروم می شود. این کمبود اکسیژن می تواند اثرات منفی درازمدت بر سلامت شما داشته باشد.

آپنه خواب با موارد زیر مرتبط است:

• فشار خون بالا (فشار خون بالا)
• بیماری قلب و عروقی
• سکته
• دیابت
• افسردگی
• سندرم متابولیک
• مشکلات کبدی

بیشتر بخوانید: چگونه بهتر بخوابیم

علل و عوامل خطر آپنه خواب

“آپنه” یک مکث موقت در تنفس است. در بیشتر موارد، به دلیل فروپاشی بافت در پشت گلو (آپنه انسدادی خواب) ایجاد می شود.

هنگامی که به خواب می روید، عضلات راه هوایی فوقانی شما شل می شوند. این کار راه هوایی شما را باریک می کند و رسیدن اکسیژن به ریه ها را سخت می کند. اگر به پشت بخوابید، نیروی جاذبه می تواند این باریک شدن را تشدید کند، زیرا زبان شما به سمت عقب به سمت گلو شل می شود.

آپنه مرکزی خواب معمولاً با سایر شرایط پزشکی مانند اختلالات قلبی و آسیب مغزی مرتبط است.

تا آنجا که عوامل خطر، چیزهای زیادی می تواند بر احتمال ابتلا به آپنه خواب تأثیر بگذارد، که شایع ترین و مهم ترین آنها وزن اضافی بدن است.

عوامل خطر رایج برای آپنه خواب عبارتند از:

• اضافه وزن: اگر شاخص توده بدنی 25 یا بالاتر دارید، خطر ابتلا به آپنه خواب افزایش می یابد.
• دور گردن بزرگ: اگر اندازه گردن برای مردان 17 اینچ یا بیشتر و برای زنان 16 اینچ یا بیشتر باشد، خطر آپنه خواب شما بیشتر است. این به این دلیل است که گردن بزرگتر دارای بافت بیشتری است که در هنگام خواب ممکن است فرو بریزد.
• سن: آپنه خواب می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما زمانی که افراد به سنین جوانی و میانسالی می رسند شایع تر می شود.
• جنسیت: مردان بیشتر از زنان دچار آپنه خواب می شوند. برای زنان، با نزدیک شدن به یائسگی و یائسگی، خطر آپنه خواب افزایش می یابد.
• فشار خون بالا: فشار خون بالا و آپنه خواب معمولا با هم وجود دارند.
• سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده آپنه خواب داشته باشد، خطر شما بیشتر است، زیرا آپنه خواب می تواند ارثی باشد.
• مصرف الکل: نوشیدن الکل قبل از خواب می تواند باعث شل شدن بیشتر عضلات گلو شود.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می تواند التهاب راه های هوایی شما را افزایش دهد.

چگونه می توان آپنه خواب را تشخیص داد؟

در بیشتر موارد، پزشکان آپنه خواب را بر اساس معاینه فیزیکی دقیق، ارزیابی خواب و سابقه خواب تشخیص می دهند. ممکن است خودتان نتوانید تاریخچه خواب خود را تهیه کنید، اما می توانید از کسی که تخت یا اتاق شما مشترک است کمک بگیرید.

ارزیابی خواب معمولاً شامل نظارت شبانه در یک مرکز خواب است، جایی که دستگاه‌ها تنفس و سایر عملکردهای بدن مانند نبض شما را هنگام خواب اندازه‌گیری می‌کنند. گاهی اوقات، تست خواب در خانه یک گزینه است. تست هایی که آپنه خواب را تشخیص می دهند عبارتند از:

• پلی سومنوگرافی شبانه: در طول این آزمایش، تجهیزات فعالیت قلب، ریه ها و مغز شما و همچنین الگوهای تنفس و حرکت و سطح اکسیژن خون را در هنگام خواب اندازه گیری می کنند.
• تست تاخیر خواب چندگانه: یک MSLT با اندازه گیری سرعت به خواب رفتن شما در یک محیط آرام در طول روز، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز را آزمایش می کند. اغلب برای تشخیص نارکولپسی استفاده می شود.
• حفظ تست بیداری: MWT توانایی شما برای بیدار ماندن در طول روز را با پیدا کردن زمان تاخیر خواب یا مدت زمانی که طول می کشد تا به خواب بروید، اندازه گیری می کند. تأخیر خواب کمتر از هشت دقیقه در طول روز غیر طبیعی در نظر گرفته می شود.
• تست خواب خانگی: آزمایش‌های خانگی معمولاً نسخه‌های ساده‌شده پلی‌سومنوگرافی شبانه هستند که ضربان قلب، جریان هوا، الگوهای تنفسی و سطح اکسیژن خون را اندازه‌گیری می‌کنند.

در برخی موارد، پزشکان بیماران را برای ارزیابی بیشتر به متخصص خواب یا گوش و حلق و بینی (همچنین به عنوان پزشک گوش، حلق و بینی یا گوش، حلق و بینی) ارجاع می دهند که می تواند شامل آزمایش جریان هوای بینی و معاینه برای رد هرگونه انسداد در بینی یا گوش شما باشد. .

پزشک شما همچنین ممکن است شما را به یک متخصص قلب یا مغز و اعصاب ارجاع دهد تا دلایل آپنه مرکزی خواب را جستجو کند. یک متخصص مغز و اعصاب ممکن است یک نوار مغزی یا نوار مغزی را برای اندازه گیری امواج مغزی و آزمایش آپنه خواب مرکزی انجام دهد، در حالی که یک متخصص قلب می تواند از الکتروکاردیوگرام یا EKG برای رد یا تایید هر گونه عارضه قلبی استفاده کند.

نحوه درمان آپنه خواب

شما می توانید آپنه خواب را به چند روش درمان کنید، و بسیاری از افراد یک سری درمان های آزمایشی را انجام می دهند تا بفهمند چه چیزی برای آپنه خواب آنها بهترین کار را انجام می دهد. گاهی اوقات، برای یافتن بهترین درمان، یک سری آزمایش‌ها طول می‌کشد، و بیشتر افراد در نهایت از ترکیبی از تجهیزات، ماشین‌ها و درمان‌های رایج برای تسکین استفاده می‌کنند.

گزینه های درمانی برای آپنه خواب عبارتند از:

فشار مثبت پیوسته مسیر جریان هوا: اکثر افرادی که به دنبال درمان آپنه خواب هستند با CPAP شروع می کنند. شما یک ماسک CPAP را انتخاب می کنید، که جریان هوای تحت فشار را از گلوی شما می فرستد تا راه های هوایی شما را هنگام خواب باز کند. اگر از CPAP استفاده می کنید، مطمئن شوید که آن را تمیز نگه دارید.

فشار دوسطحی مثبت راه هوایی: مشابه یک CPAP، یک BiPAP نیز جریان تحت فشار هوا را فراهم می کند. تفاوت اصلی این است که دو جریان مختلف را فراهم می کند – یکی هنگام دم و دیگری هنگام بازدم.

بند سینه: معمولاً همراه با CPAP استفاده می شود، بند چانه به شما کمک می کند تنفس از طریق دهان خود را متوقف کنید.

وسایل خوراکی: اگر آپنه خواب شدید ندارید، می توانید از دستگاه های خوراکی سفارشی استفاده کنید که به باز نگه داشتن راه هوایی شما کمک می کند. فقط مطمئن شوید که از یک دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی واجد شرایط تهیه کنید، نه یک دستگاه یک اندازه مناسب از اینترنت.

معمولاً پزشک شما جراحی را توصیه نمی‌کند مگر اینکه همه گزینه‌های دیگر برای درمان و بهبود آپنه خواب شما شکست بخورند. اکثر پزشکان حداقل یک آزمایش سه ماهه از گزینه های دیگر را قبل از توصیه جراحی پیشنهاد می کنند، که می تواند شامل بازسازی بینی (مانند رفع انحراف تیغه بینی) یا برداشتن آدنوئیدها – بافت نرم پشت گلو باشد.

اطلاعات موجود در این مقاله فقط برای اهداف آموزشی و اطلاعاتی است و توصیه بهداشتی یا پزشکی نیست. در مورد هر گونه سؤالی که ممکن است در مورد یک وضعیت پزشکی یا اهداف سلامتی داشته باشید، همیشه با یک پزشک یا سایر ارائه دهندگان سلامت واجد شرایط مشورت کنید.