من نمی خواهم وارد وب سایت شما شوم

روند جدیدی در بین وب سایت هایی وجود دارد که آنها آدرس ایمیل من را قبل از اینکه اجازه خواندن محتوای رایگان آنها را بدهم می خواهند. در حالی که من با مبارزات تجارت رسانه همدردی می کنم، فقط به یک نکته واضح اشاره می کنم: نخواندن آسان تر از خواندن است – و راه ساده تر از ورود به سیستم

برام مهم نیست اقیانوس اطلس به یک ایمیل نیاز دارد – این باعث شده من از متنفر خواندن متن‌های بدی که منتشر می‌کنند دوری کنم – اما تقریباً همه باید این را از بین ببرند. صدایم را می شنوی، رویترز? من دلخورم رویترز، به طور خاص، زیرا این یک سرویس سیم است و من معمولاً می توانم مقالات آن را پیدا کنم بدون ورود به سیستم با اجتناب از رویترز سایت اینترنتی. در مورد شما، مجله نیویورک تایمز، من نمی خواهم داستان های شما را در برنامه شما بخوانم! نه ممنون!

بیایید به نامگذاری ادامه دهیم. هی، گوگل؟ من نمی خواهم برای جستجو وارد شوم. اگر می خواستم وارد شوم، می توانستم. همه پنجره‌های بازشو در دنیا مرا وادار به ورود به سیستم نمی‌کنند. می‌دانید چگونه در تلفن من، وقتی پیوندی را در ایمیلم باز می‌کنم، مدام از من می‌پرسید که آیا می‌خواهم آن را در کروم باز کنم؟ من این کار را نمی کنم و می توانم برای همیشه نه بگویم. تمام کاری که میکنی اینه که باعث میشی ازت ناراحت بشم

و محرمانه برای Substack: اگر من روی یک خبرنامه در وب کلیک کرده باشم، مسدود کردن دید من از مطلبی که می‌خواهم بخوانم با یک پاپ آپ اشتراک، احتمال اشتراک من را افزایش نمی‌دهد. این فقط به این معنی است که من احتمالاً خبرنامه را نخواهم خواند.

یکی از مشکلات عمده با salesbros این است که آنها فکر می کنند “همیشه در حال بسته شدن” شعاری است که باید با آن زندگی کرد، زیرا آنها هدف را درک نکردند. گلنگری گلن راس، یعنی فروشندگان کابوس هستند. به همین دلیل است که در حال حاضر همیشه در پایین هر وب سایت یک چت پاپ آپ احمقانه وجود دارد. نه، پاملا – اگر این نام واقعی شماست – من نمی‌خواهم برای رزرو کلاس یوگا کمک زنده داشته باشم. شما املاک و مستغلات صفحه نمایش با ارزش را در اختیار دارید.

این یک تراژدی واقعی گهگاه عوام است. وب در حال تبدیل شدن به یک تجربه تلخ است زیرا برخی از فروشندگان که در تلاش برای برآورده کردن KPI های خود هستند، کارهایی را انجام می دهند تا تعداد مشتریان پرداخت کننده را به طور جزئی افزایش دهند. (و می دانید، جهنم برای بقیه!) هر چه هر سایتی سعی کند باغ کوچک دیواری خود را ایجاد کند، ارزش وب باز کمتر می شود.

من گمان می کنم این اخیراً به دلیل نگرانی های حفظ حریم خصوصی رایج تر شده است. ببینید، تغییر در قوانین حریم خصوصی اتحادیه اروپا به این معنی است که ردیابی کاربران در سراسر وب آسان نیست. ابتکارات حریم خصوصی اپل در تلفن خود به طور مشابه این کار را سخت تر می کند. در مورد ناشران، من فرض می‌کنم که شرکت در تلاش است تا پروفایل تبلیغاتی غنی‌تری برای من ایجاد کند تا بهتر با فیس‌بوک و گوگل رقابت کنم. به علاوه، می دانید، شاید آنها بتوانند ایمیل من را به عنوان بخشی از یک لیست بازاریابی هدفمند بفروشند. بنابراین آنچه ما در اینجا به آن نگاه می کنیم، ایجاد یک تجربه کاربری بدتر به منظور دنبال کردن انواع طرح های پول ساز زشت است.

و این بد است زیرا هیچ مکان عمومی واقعی در اینترنت وجود ندارد. اینجا در واقعیت، می‌توانم به پارک بروم و درختی را در آغوش بگیرم، روی یک نیمکت بنشینم و بدون تبلیغات، بدون اینکه کسی بخواهد مرا ردیابی کند، و بدون نیاز به پرداخت یک سکه، کارهایی انجام دهم. زمانی در حافظه من وجود داشت که مردم سعی می‌کردند وب‌سایت‌ها را مانند مکان‌های نیمه‌عمومی نشان دهند – می‌توانستید در وبلاگ جالب یک نفر شرکت کنید و از خودتان لذت ببرید. مطمئناً، ممکن است یک آگهی تبلیغاتی وجود داشته باشد، اما این مانند پرداخت یک دلار برای قهوه و سپس نشستن تمام روز در یک غذاخوری با شارژ مجدد رایگان است.

دیوار پرداخت نیمه تراوا؟ میفهمم، متوجه هستم، درک میکنم. لعنتی، اگر من بیش از 10 مقاله شما را در ماه می خوانم، احتمالاً باید اشتراک در. منصفانه است و نویسندگان باید درست مثل بقیه غذا بخورند. اما دارم احساس می‌کنم که برای داده‌ها استخراج شده‌ام، و برای چه؟ گوگل از قبل به ایمیل من دسترسی دارد. چرا به اطلاعات بیشتری از من نیاز دارد؟ این غول بزرگ چقدر بیشتر از زندگی من را می خواهد زیر نظر داشته باشد؟

من نمی دانم، مرد. من در دهه 1990 در اینترنت بودم و زمانی را به یاد می‌آورم که مردم فقط برای سرگرمی چیزهایی درست می‌کردند – به عنوان هدیه به دیگران. به نظر می رسد که کمتر و کمتر از آن روح باقی مانده است، و به همین دلیل است که اکنون اینترنت بد است. به همین دلیل است که باید «reddit» را به جستجوهای خود در گوگل اضافه کنم تا از افزایش سئو جلوگیری کنم – چیزهای انتفاعی همه چیز را از بین می برند. به همین دلیل است که مردم از DALL-E برای تصاویر سرصفحه خبرنامه استفاده می‌کنند تا مطمئن شوند که خبرنامه آنها کارت بزرگ‌تری در فید رسانه‌های اجتماعی دریافت می‌کند – زیرا فرقی نمی‌کند که چه تصویری داشته باشد. به نظر می رسد تا زمانی که آن را وجود دارد. به همین دلیل است که مردم عمداً خطاها را در TikToks خود به اشتراک می گذارند – زیرا همه افرادی که نظر می دهند تا به شما بگویند اشتباه می کنید، شما را در الگوریتم تقویت می کنند. اینجا جای بدی است!

من می خواهم باور کنم که ما بهتر از این هستیم، که هنوز هم می توان چیزهای عجیب و غریب و زیبا را به صورت آنلاین ساخت و مخاطبی را بدون انجام کارهای ناپسند بازاریابی پیدا کرد. اما از نظر واقع بینانه، زمان زیادی است که من با یک کپی از لوئیس هاید کسی را تا حد مرگ کتک بزنم. هدیه زیرا آنها در گفتگوهای معمولی اجازه داده اند که تمام پول خود را با بدتر کردن وب به دست آورده اند. حالا، اگر ببخشید، من مقداری علف دارم که لمس کنم.