افراد بیشتری باید این تریلر بقای نتفلیکس را تماشا کنند

در بی پایان گیر کرده است نتفلیکس طومار؟ آن عبارت جستجوی نتفلیکس را باز کنید و «Oxygen» را تایپ کنید.

این مهیج بقای فرانسوی 2021 که با نام دیگر Oxygène شناخته می‌شود، ملانی لوران (حرامزاده‌های بی‌شکوه) را در نقش زنی که در یک غلاف کلاستروفوبیک با کمبود اکسیژن به دام افتاده است، بازی می‌کند. اجرای او در ترکیب با امتیاز خاطره‌انگیز و پیچش‌های لازم، من را در هر 101 دقیقه درگیر وضعیت وخیم او کرد.

اکسیژن از همان ابتدا تنش ایجاد می کند. قهرمان داستان ما، در حالی که به پشت دراز کشیده در مواد عجیب و غریب پیچیده شده، به هوش می آید. هوا تاریک است و یک چراغ قرمز چشمک زن تلاش او را برای شکستن پوست دوم خزنده اش روشن می کند. او با نفس نفس زدن بیرون می آید.

به زودی مخاطب چند نکته دیگر درباره این زن چشم آبی و مو بلوند می داند. او در یک غلاف برودتی قفل شده است و در نهایت قادر به نفس کشیدن نخواهد بود. او همچنین تقریباً هیچ حافظه مفیدی در مورد اینکه او کیست و چگونه به آنجا رسیده است، ندارد.

صحبت کردن با او در مورد شرایط وحشتناک او یک هوش مصنوعی به نام MILO (برای “اپراتور رابط رابط پزشکی”) است که حالات ناامیدکننده ای شبیه به منوی تلفن خودکار ایجاد می کند. MILO در مورد چگونگی عبارات شخصیت لورن به سوالات سرسخت است، اما از جهاتی به او کمک می کند. با کمک / عدم کمک MILO، او ناامیدانه به دنبال راهی برای رهایی از وضعیت تنگ خود است.

تماشاگران فهیم تر ممکن است احساس متفاوتی داشته باشند، اما من فیلم را به همان اندازه شخصیت لورن مبهوت شروع کردم که چه چیزی می توانست او را در آن غلاف قرار دهد. پاسخ ها به شکل پیچش های عظیم می آیند.

این رمز و راز بینندگان را سرمایه گذاری می کند، همچنین موسیقی علمی تخیلی جادار و سرعت فوری.

سپس شخصیت لوران وجود دارد. یک فیلم کاملاً در مورد زنی که در یک جعبه آینده نگرانه گیر کرده است، باید یک زن بسیار جذاب را در آن جعبه داشته باشد. وحشت، استیصال و خشم او را در حالی که با احتمال مرگ وحشتناک و دیگر جنبه‌های فوق‌العاده ناعادلانه مخمصه‌اش مبارزه می‌کرد، احساس کردم.

یکی دو چیز در این فیلم وجود دارد که من دوست نداشتم. به عنوان مثال، شخصیت گیر افتاده لورن هیچ تلاشی برای آرام کردن و حفظ جانش نمی کند (که البته برای تماشاچی که روی صندلی راحت نشسته است، آزارش می دهد).

در طول فیلم، شخصیت لورن تکه‌هایی از خاطرات را می‌بیند که به نظر نمی‌رسد فراتر از یک صحنه نزدیک به انتها، کمک زیادی به او کند. و آن صحنه بی تشریفات است — او باید چیزی را در زمان حال بیابد و ناگهان آن را از گذشته به یاد می آورد.

اما آن مسائل تجربه تماشای من را خیلی کم نکرد. در مجموع، اکسیژن تنها کاری را انجام داد که من همیشه می‌خواهم یک تلنگر انجام دهد: از اولین نفس خسته‌کننده قهرمان داستان تا انتها مرا گرفت. دوباره می بندم و دوباره آن را تماشا می کنم.