دانشمندان شواهدی از جراحی مغز روی جمجمه 3000 ساله پیدا کردند

تصور اینکه پزشکان کاری به ظریف جراحی مغز را بدون طب پیشرفته مدرن انجام دهند سخت است، با این حال مورخان بارها و بارها ثابت کرده اند که ریشه های این روش به هزاران سال قبل بازمی گردد. برخی حتی بر این باورند که جراحی مغز و اعصاب قدیمی ترین “تخصص” پزشکی در تمام دوران است.

به عنوان مثال، پاپیروس های مصر باستان برای توصیف چیزهایی مانند بخیه زدن جمجمه و مفهوم مایع مغزی نخاعی حفاری شده و خوانده شده است. حتی نشان داده شده است که آنها طرح کلی عملیات پیچیده جراحی مغز و اعصاب را دارند.

و هفته گذشته در مجله PLOS ONE، تیمی از مورخان شواهدی مبنی بر نوع خاصی از جراحی مغز، معروف به ترفیناسیون زاویه‌دار، را اعلام کردند که بر روی مردی که بیش از 3000 سال پیش در اسرائیل زندگی می‌کرد، انجام شد.

این اطلاعات به خودی خود گیج کننده است. قرن پانزدهم قبل از میلاد قبل از اختراع مورفین یا آنتی بیوتیک ها بود — و شما می توانید مانیتورهای حیاتی، بیهوشی عمومی و اتاق های عمل کلاسیک را کاملاً فراموش کنید. (اگرچه ممکن است احساس کنید یک مقدار کمی بهتر است بدانید که گاهی اوقات جراحی مغز مدرن بدون بیهوشی عمومی نیز انجام می شود.)

اما مهم‌تر از همه، دانستن این جراحی باستانی می‌تواند به تلاش ما برای کشف یک جدول زمانی غنی از پیشرفت پزشکی از زمان طلوع وجود بشر کمک کند.

راشل کالیشر، کاندیدای دکترای دانشگاه براون و رهبر تحلیل خدمه در بیانیه ای گفت: “ما شواهدی داریم که نشان می دهد ترفیناسیون هزاران سال است که این نوع جراحی جهانی و گسترده بوده است.” اما در خاور نزدیک، ما اغلب آن را نمی بینیم.

کالیشر ادامه داد: “در دوران باستان، تحمل و مراقبت بسیار بیشتر از آنچه مردم تصور می کردند وجود داشت.” “ما به معنای واقعی کلمه از زمان نئاندرتال ها شواهدی داریم که نشان می دهد مردم حتی در شرایط چالش برانگیز از یکدیگر مراقبت می کردند. من سعی نمی کنم بگویم همه چیز کومبایا بود — تقسیم بندی های جنسی و طبقاتی وجود داشت. اما در در گذشته، مردم هنوز مردم بودند.”

ترفیناسیون چیست؟

همانطور که انتظار دارید، به عنوان مثال، بین جراحی مغز که اکنون و در دوره نوسنگی 10000 قبل از میلاد انجام می شود، تفاوت های عمده ای وجود دارد.

مهمتر از همه، مدتها پیش، یک روش معمول برای نزدیک شدن به روشهای جمجمه با مکانیزمی به نام “ترفیناسیون” بود.

به سادگی، ترفیناسیون به بریدن سوراخی در جمجمه با مته – که ممکن است در دوران قدیم ابزار سنگی بود – برای درمان آسیب‌های سر یا کاهش درد اشاره دارد. این نام از کلمه یونانی باستان “trypanon” گرفته شده است که به “borer” یا “auger” ترجمه می شود.

اما در آن زمان، انتظار می رفت که سوراخ حفر شده چاره باشد و بنابراین دائمی بود. دقیقاً به همین دلیل است که دانشمندان توانستند چنین شواهد واضحی از لرزش را در موضوع قرن 15 قبل از میلاد ببینند. امروزه نزدیک ترین چیزی که به ترفیناسیون داریم، کرانیوتومی است. با این حال، بر خلاف ترفیناسیون باستانی، پزشکانی که کرانیوتومی را انجام می‌دهند، کار می‌کنند جایگزین کردن تکه سوراخ شده جمجمه را در اسرع وقت.

به طور کلی، کرانیوتومی ها به دلیل خطرناک بودن آنها نادر در نظر گرفته می شوند. آنها معمولاً برای درمان آنوریسم، برداشتن تومورهای مغزی یا کاهش فشار در مغز به دلایل دیگر انجام می شوند. اگر از طرفداران Grey’s Anatomy هستید، قطعاً تا به حال حداقل یک کرانیوتومی نمایشی دیده اید. احتمالا ده ها.

سوال بزرگ

یکی از دو اسکلت – که در کنار ظروف سفالی و سایر دارایی‌های ارزشمند در زیر یک اقامتگاه نخبگان در تل مگیدو، اسرائیل دفن شده بود – دارای یک سوراخ مربعی به طول تقریبی 30 میلی‌متر در استخوان پیشانی جمجمه بود.

شکل مربع جالب است زیرا، به گفته محققان، ما هنوز نمی دانیم که چرا برخی از بقایای ترافین مثلثی هستند در حالی که برخی مربع هستند و برخی دیگر دایره ای هستند. احتمالاً این افراد برادر بودند، اما گمان می‌رود یکی در جوانی، در سنین نوجوانی یا اوایل 20 سالگی مرده باشد. دیگری احتمالا بین 20 تا 40 سالگی خود را از دست داده است.

کلیشر گفت: “شما باید در یک مکان بسیار بد باشید تا سوراخی در سر خود ایجاد کنید.” من علاقه مندم که از نگاه کردن به متون علمی در هر نمونه از ترفیناسیون در دوران باستان، با مقایسه و مقایسه شرایط هر فردی که جراحی انجام داده است، چه چیزی بیاموزیم.

برای این منظور، این واقعیت که یک فرد با موقعیت بالا در قرن پانزدهم به چنین روش تهاجمی نیاز داشت، جالب است. در آن زمان، برای مثال، اگر شما نخبه بودید، احتمالاً مجبور نبودید آنقدر کار کنید، به غذای مغذی دسترسی داشتید و می توانستید توسط بهترین متخصصان پزشکی ممکن درمان شوید.

بنابراین، احتمالاً می‌توانید از یک بیماری شدید بیشتر از یک فرد غیر نخبه زنده بمانید.

بنابراین، تیم متعجب بود، چه چیزی یکی از این برادران ثروتمند را وادار می‌کرد تا تجربه وحشتناکی از ترفینینگ داشته باشد؟ پس از تجزیه و تحلیل بیشتر، تیم به برخی از پاسخ های احتمالی رسید.

به عنوان مثال، محققان چندین ناهنجاری اسکلتی را در بقایای این برادران مشاهده کردند که باعث شد آنها فکر کنند که این دو ممکن است نوعی کم خونی فقر آهن داشته باشند که ممکن است از دوران کودکی بر رشد آنها تأثیر بگذارد. برادر بزرگتر همچنین یک بخیه جمجمه و یک دندان مولر اضافی در یک گوشه دهان داشت که کالیشر آن را به یک سندرم مادرزادی مانند دیسپلازی کلیدوکرانیال متصل می کند. افرادی که به این بیماری نادر مبتلا هستند، استخوان‌هایی با شکل‌های متفاوت و شکننده‌تر دارند.

علاوه بر این، همانطور که کالیشر توضیح می دهد، یک سوم از یک اسکلت و نیمی از اسکلت دیگر نشانه هایی از تخلخل، ضایعات و التهاب در غشای پوشاننده استخوان ها را نشان می دهد که نشان می دهد مرگ نهایی برادران احتمالاً به دلیل یک بیماری عفونی مانند سل یا سل بوده است. جذام

کالیشر گفت: «جذام نه تنها به دلیل نزدیکی، بلکه به این دلیل که حساسیت شما به این بیماری تحت تأثیر چشم انداز ژنتیکی شما قرار دارد، می تواند در داخل خانواده گسترش یابد. در عین حال، جذام به سختی قابل شناسایی است، زیرا استخوان‌ها را در مراحلی تحت تأثیر قرار می‌دهد، که ممکن است به یک ترتیب یا با شدت یکسان برای همه اتفاق نیفتد.»

تحقیقات عمیق‌تری برای رمزگشایی کامل اتفاقاتی که برای این دو برادر بدشانس رخ داده، مورد نیاز است. اما همانطور که کالیشر اشاره می کند یک چیز قطعی است. اگر قرار بود ترفیناسیون بریده بریده زاویه ای پسر را زنده نگه دارد، کار نمی کرد.

تیم به این نتیجه رسید که طی چند روز، ساعت یا شاید حتی چند دقیقه پس از جراحی، بیمار فوت کرد.