این فناوری نمایشگر نسل بعدی جهان را تغییر خواهد داد

من آینده را در CES 2023 دیدم و حتی برای رفتن برنامه ریزی هم نداشتم. آن نمایش یک خرده بازی است و حتی اگر مجبور نبودم بروم، نخواستم. با این حال، چند هفته قبل از نمایشگاه CES امسال، Nanosys، شرکتی که فناوری نقاط کوانتومی آن در میلیون‌ها تلویزیون وجود دارد، به من پیشنهاد داد که یک نمونه اولیه از یک نمایشگر نسل بعدی را به من نشان دهد. نه فقط هر نمایشگر نسل بعدی، بلکه صفحه‌ای که من سال‌ها درباره آن می‌نویسم و ​​این پتانسیل را دارد که OLED را به عنوان پادشاه نمایشگرها از سلطنت خلع کند. بلافاصله هتل رزرو کردم.

چه چیزی می تواند آنقدر جالب باشد که برای دیدن آن هشت ساعت رفت و برگشت رانندگی کنم؟ نقاط کوانتومی الکترولومینسانس. این ها حتی از نقاط کوانتومی که در تلویزیون های امروزی یافت می شوند پیشرفته تر هستند. آنها ممکن است تعویض LCD و OLED برای گوشی و تلویزیون آنها پتانسیل بهبود کیفیت تصویر، صرفه جویی در انرژی و راندمان تولید را دارند. ساختار ساده‌تر، تولید این نمایشگرها را از نظر تئوری بسیار آسان می‌کند، آنها می‌توانند دنیای علمی تخیلی از صفحه‌نمایش‌های ارزان قیمت را روی همه چیز، از عینک گرفته تا شیشه‌های جلو و پنجره‌ها، راه‌اندازی کنند.

در حال پخش:
این را نگاه کن:

بهترین تلویزیون های CES 2023

2:16

با این حال نمونه اولیه ای که در CES دیدم ساده نبود. در داخل سوئیت Nanosys در هتل Westgate، در فاصله کوتاهی از مرکز همایش، میزهای روبه‌دیوار تلویزیون‌ها و مانیتورهای مختلفی را نشان می‌دادند که دارای نقاط کوانتومی بودند. و روی یک میز، در دورترین فاصله از در، نمونه اولیه 6 اینچی بود که برای دیدنش آمده بودم. پیچ و خم سیم آن را به بردهای مدار چند طبقه متصل می کرد. به طرز غیرممکنی صاف بود، مثل یک تکه کاغذ درخشان. گالری از تصاویر رنگارنگ طبیعت که روی صفحه نمایش داده می‌شوند، محتوای استاندارد واقعی برای نمایش‌های نمایشی قبل از تولید.

احساس می‌کردم که به چیزی از آینده خیره شده‌ام، زیرا اساساً اینطور بودم. این بسیار پیشرفته است، Nanosys گفت من فقط می توانم یک تصویر تار نشان دهم و نمی توانم هیچ ویدیویی بگیرم. آنها به من گفتند که شریک تولیدی آنها که هنوز نامش فاش نشده است، قرار است در چند ماه آینده بیشتر در مورد این فناوری صحبت کند، بنابراین امیدواریم به زودی بیشتر یاد بگیریم. در ضمن، این چیزی است که می توانم به شما بگویم.

QD گذشته و حال

اجازه دهید یک لحظه پشتیبان بگیرم. نقاط کوانتومی ذرات ریزی هستند که با تامین انرژی، طول موج‌های خاصی از نور ساطع می‌کنند. نقاط کوانتومی با اندازه های مختلف، طول موج های متفاوتی را ساطع می کنند. یا به بیان دیگر، برخی از نقاط نور قرمز، برخی دیگر سبز و برخی دیگر همچنان آبی ساطع می کنند. امکانات بیشتری وجود دارد، اما برای فناوری نمایش، RGB تمام چیزی است که شما نیاز دارید. آنها همچنین فوق العاده کارآمد هستند و تقریباً به طور کامل همان مقدار انرژی جذب شده را ساطع می کنند.

در چند سال اخیر، نقاط کوانتومی توسط سازندگان تلویزیون برای افزایش روشنایی و رنگ تلویزیون های LCD استفاده شده است. “Q” در تلویزیون QLED مخفف “کوانتوم” است. در ابتدا فقط در تلویزیون‌های رده بالا یافت می‌شد، اما اکنون در تلویزیون‌های میان‌رده و پایین‌تر از برندهایی مانند Samsung، TCL، Hisense، LG و Vizio یافت می‌شود. فعال می کنند رنگ بهبود یافته، بالاتر روشنایی HDR و بیشتر.

اخیراً سامسونگ ترکیب نقاط کوانتومی با نسبت کنتراست باورنکردنی OLED. تلویزیون‌های QD-OLED آنها (و شریک سونی) بهترین کیفیت تصویر را در بین تلویزیون‌های تاریخ دارند.

تا پیش از این، نقاط کوانتومی همیشه در بازی فناوری دیگری نقش حمایت کننده داشتند. یک تقویت کننده آینده نگر برای فناوری قدیمی تر، که عملکرد آن فناوری را ارتقا می دهد. QD ها به تنهایی یک شخصیت نبودند. که دیگر اینطور نیست.

نقاط کوانتومی با دید مستقیم

نقاط کوانتومی مورد استفاده در فناوری نمایشگر تا این لحظه همان چیزی است که به آن “فوتولومنسسنت” می گویند. آنها نور را جذب می کنند، سپس نور ساطع می کنند. در تلویزیون‌های ال‌ای‌دی ال‌سی‌دی، این معمولاً به معنای انتشار نور آبی LED است. این نور آبی همان نور آبی است که در تلویزیون می بینید، اما همچنین از آن برای ایجاد نقاط کوانتومی قرمز و سبز برای ساطع نور رنگی خود استفاده می شود. بنابراین چیزی که روی صفحه می بینید نور آبی از LED ها و نور قرمز و سبز از نقاط کوانتومی است که همگی برای ایجاد یک تصویر ترکیب می شوند. راه های مختلفی برای اجرای این فرآیند وجود دارد، اما این ایده اصلی است.

نمونه اولیه ای که دیدم کاملا متفاوت بود. بدون LED سنتی و بدون OLED. به جای استفاده از نور برای برانگیختن نقاط کوانتومی برای تابش نور، از الکتریسیته استفاده می کند. چیزی جز نقاط کوانتومی نیست. الکترولومینسانس، با نام مستقيم، نقاط کوانتومی. این بزرگ است.

یا حداقل، پتانسیل عظیم بودن را دارد. از نظر تئوری، این به معنای نمایشگرهای نازک تر و کم مصرف تر است. این به معنای نمایشگرهایی است که می‌تواند آسان‌تر، مانند ارزان‌تر، تولید شود. این می تواند به معنای تلویزیون های ارزان تر، کارآمدتر و با صفحه نمایش بزرگ تر باشد. پتانسیل کیفیت تصویر اگر بهتر نباشد حداقل به خوبی QD-OLED است. این فناوری از نمایشگرهای کوچک، سبک وزن و با روشنایی بالا برای نسل بعدی هدست‌های واقعیت مجازی، تا صفحه‌نمایش تلفن‌های بسیار کارآمد، تا تلویزیون‌های صفحه تخت با عملکرد بالا، مقیاس‌پذیر است.

Nanosys این فناوری نقطه کوانتومی با دید مستقیم و الکترولومینسانس را “nanoLED” می نامد که برای ثبت، من آن را دوست ندارم. بازار تلویزیون پر از چیزهای “LED” است و من فکر می کنم کمی کشش است که از افراد عادی بخواهیم بفهمند “نانو” با “نانو” متفاوت است.کوچک“و”مینیاما هی، اگر در بازاریابی خوب بودم، دستمزد خیلی بهتری می گرفتم.

آینده علمی تخیلی

پتانسیل تلویزیون‌ها و صفحه‌نمایش تلفن‌ها هیجان‌انگیز است، اما پتانسیل QD الکترولومینسانس در اینجا به پایان نمی‌رسد. با داشتن ساختار نمایشگر ساده‌تر، می‌توانید نمایشگرهای مبتنی بر QD را در موقعیت‌های متنوع‌تری ترکیب کنید. یا به طور خاص، روی سطوح مختلف. اساساً، می‌توانید کل صفحه نمایش QD را بدون گرمای مورد نیاز سایر فناوری‌های «قابل چاپ» روی یک سطح چاپ کنید.

این یعنی چی؟ تقریباً هر سطح صاف یا منحنی می تواند یک صفحه نمایش باشد. این مدت‌ها وعده فناوری‌های مختلف بوده است، به غیر از نمایش‌ها و فیلم‌های علمی تخیلی بی‌شماری، اما QD الکترولومینسانس پتانسیل تحقق آن را دارد.

به عنوان مثال، می توانید یک صفحه نمایش را روی شیشه جلوی اتومبیل قرار دهید تا یک صفحه نمایش دقیق تر، با وضوح بالا، آسان برای دیدن و هدآپ. مسیرهای سرعت و ناوبری مطمئناً، اما واقعیت افزوده برای رانندگی ایمن‌تر در شب با نشانگرهای خطوط و تابلوهای خیابانی با صفحه نمایش QD چگونه است؟ یا شیشه جلویی را تصور کنید که می تواند بدون برداشتن چشم از جاده، جایی که ماشین های دیگر در اطراف شما هستند را به شما نشان دهد. این نوع از نمایشگرهای QD می‌توانند 95 درصد عبور نور داشته باشند، به این معنی که در حالت خاموش، دقیقاً شبیه شیشه‌های معمولی به نظر می‌رسند.

از زمانی که برای اولین بار عینک گرفتم، رویای داشتن صفحه نمایشی را داشتم که بتواند اطلاعاتی را مانند یک بازی ویدیویی به من نشان دهد. عینک های AR یک چیز بوده اند، اما حجیم، رزولوشن پایین و، صادقانه بگویم، لنگ هستند. یک صفحه نمایش QD را می توان بر روی خود لنزها چاپ کرد که نیاز به قطعات الکترونیکی کمتری در قاب ها دارد. آنها می توانند درست شبیه عینک های معمولی به نظر برسند، اما اطلاعات پیام های دریافتی، تماس ویدیویی، نقشه ها یا یک فیلم را نشان می دهند. این همه بسیار سایبرپانک است.

در حال پخش:
این را نگاه کن:

ما این عینک های ۴۸ مگاپیکسلی AR را از DigiLens امتحان کردیم…

7:10

تقریباً هر سطحی می تواند اینگونه کار کند. من فکر می‌کنم استفاده اولیه آشکار، علی‌رغم اینکه چقدر آزاردهنده است، می‌تواند پنجره‌های اتوبوس یا مترو باشد. اینها در ابتدا توسط شهرها به عنوان راهی برای نشان دادن اطلاعات مهم به مردم ارائه می شوند، اما به ناچار برای تبلیغات استفاده می شوند. این مطمئناً ضربه‌ای به فناوری نیست، فقط نحوه عملکرد همه چیز در جهان است.

فراتر از قلمرو کوانتومی

تاریخچه CES مملو از نمونه های اولیه پیشرفته است که هرگز به بازار نیامدند و به تاریخ و ذهن روزنامه نگاران فناوری طاس و عینکی منتقل شدند. Nanosys تاریخچه محکمی دارد و با بزرگترین نام ها در دنیای تولید کار می کند. این همان چیزی است که آنها سال ها برای رسیدن به آن تلاش کرده اند. همیشه در لبه جدول زمانی بود که هر سال به اشتراک می گذاشتند. زمانی که چندین سال پیش برای اولین بار با آنها ملاقات کردم، اولین نمایشگرهای با نقاط کوانتومی در آستانه ورود به بازار بودند. الان همه جا هستند چند سال پس از آن، آنها در مورد اضافه کردن QD به OLED صحبت کردند. حالا آنها اینجا هستند. QD به تنهایی، QD الکترولومینسانس با دید مستقیم، همیشه هدف آنها بود. و حالا اینجاست.

خوب، به نوعی. این یک نمونه اولیه است. حتی Nanosys اذعان می کند که نمایشگرهای نقطه کوانتومی با دید مستقیم هنوز چندین سال تا تولید انبوه فاصله دارند.

هزینه تولید اولیه تعیین می کند که در ابتدا چه اندازه ای را خواهیم دید. اول گوشی و هدست واقعیت مجازی، بعد تلویزیون؟ می تواند باشد. ساخت تأسیسات تولید تلویزیون پرهزینه است و شرکت‌ها نمی‌خواهند کارخانه‌های قدیمی‌تر را قبل از بازگشت سرمایه کامل تغییر دهند یا تعطیل کنند. بنابراین به احتمال زیاد در آینده نزدیک همچنان LCDهای قدیمی با نقاط کوانتومی در کنار QD-OLED در کنار QD با دید مستقیم در قفسه فروشگاه ها خواهیم داشت.

فراتر از آن، چه کسی می داند؟ مطمئناً برخی از فناوری های جدید از راه خواهند رسید که حتی بهتر نیز خواهند شد. اما 5 تا 10 سال آینده تقریباً مطمئناً گزینه‌هایی برای نمایشگرهای QD در تلفن‌هایمان، احتمالاً در اتاق نشیمن، و احتمالاً روی شیشه جلو و پنجره‌هایمان خواهیم داشت.

بله، دیدن آن قطعا ارزش بازدید از CES را داشت.

جف علاوه بر پوشش تلویزیون و سایر فناوری‌های نمایش، تورهای عکسی از موزه‌ها و مکان‌های جالب در سراسر جهان، از جمله زیردریایی‌های هسته‌ای، ناوهای هواپیمابر عظیم، قلعه‌های قرون وسطایی، سفرهای جاده‌ای حماسی ۱۰۰۰۰ مایلی و موارد دیگر را انجام می‌دهد. برای همه تورها و ماجراجویی های او، Tech Treks را بررسی کنید.

او یک رمان علمی تخیلی پرفروش درباره زیردریایی‌های هم اندازه شهر نوشت و دنباله‌اش. می توانید ماجراجویی های او را در اینستاگرام و کانال یوتیوب او دنبال کنید.