پلاک های جغد باستانی ممکن است اسباب بازی بوده باشند، نه آثار مذهبی

از اواخر قرن نوزدهم، باستان شناسان به طور تصادفی در سراسر شبه جزیره ایبری به تعداد زیادی پلاک مینیاتوری به شکل جغد، که درون مقبره ها، گودال ها و شکاف ها قرار گرفته بودند، برخورد کردند. اما برای چندین دهه، هیچ کس نتوانسته است به طور کامل در مورد آنچه که این گنجینه های کوچک تخته سنگ ممکن است زمانی نشان داده باشند، توافق کند.

برخی گفته‌اند که این آثار مذهبی بوده‌اند و شاید هدفی نمادین برای سازندگانشان داشته باشند. برخی دیگر گمان کرده‌اند که آنها بت‌های الهه‌ها بوده‌اند که در مواقع پریشانی به آنها دعا می‌شود. و هنوز دیگران استدلال کرده اند که این ماکت های جغد اصلاً اشیایی عرفانی نبوده اند، بلکه بیشتر به افتخار مردگان ساخته شده اند. اکنون، روز پنجشنبه، گروهی از باستان شناسان مقاله ای را در مجله Scientific Reports منتشر کرده اند که ممکن است شایان ستایش ترین حدس باشد.

شاید این پلاک‌های جغد فقط اسباب‌بازی‌های بامزه بچه‌ها بودند.

پس از تجزیه و تحلیل 100 پلاک با قدمت 5000 سال پیش، که در دوران مس می‌افتند، و رتبه‌بندی آنها بر اساس ویژگی‌های جغدی آنها – دسته‌هایی مانند پر بودن، الگوهای رنگی، منقار و غیره – این تیم به آثار باستانی پی بردند. به طور وحشتناکی شبیه به 100 تصویر مدرن از جغدها که توسط کودکان 4 تا 13 ساله کشیده شده است.

نویسندگان این مطالعه می‌نویسند: «حکاکی‌های جغد می‌توانست توسط جوانان اجرا شود، زیرا آنها شبیه جغدهایی هستند که امروزه توسط دانش‌آموزان دبستانی نقاشی می‌شوند». “این همچنین نشان می دهد که نقشه های شماتیک جهانی و بی زمان هستند.”

به طور شگفت‌انگیزی، تیم همچنین تشخیص داد که چگونه با بزرگتر شدن شخصی که نقاشی را انجام می‌دهد، “زیادی” نقاشی‌های مدرن کودکان بهتر می‌شود، که “ممکن است حداقل تا حدی به توضیح اینکه چرا انواع پلاک‌های زیادی وجود دارد و چرا برخی از آنها خاطره انگیزتر هستند، کمک کند. این محققان در مقاله خود می نویسند.

بر اساس این مطالعه، بسیاری از پلاک‌ها حتی دارای دو سوراخ در قسمت بالایی بودند، که نویسندگان معتقدند می‌توانست برای شباهت نهایی، جایی باشد که پرهای جغد واقعی در آن قرار داده شده است.

نویسندگان می‌نویسند: «اگر اسباب‌بازی‌های سنگی در پایان عصر حجر ساخته می‌شدند، ابزارهای فلزی در دوره‌های بعدی مطمئناً حکاکی مجسمه‌های چوبی را آسان‌تر می‌کردند، که به سختی هیچ اثری در پرونده‌های باستان‌شناسی باقی نمی‌ماند. “به طور مشابه، قطعات پوست یا پارچه به سرعت متلاشی می شوند. بنابراین، اشیاء جغد مانند ساخته شده از سنگ، شاید یکی از معدود اجمالی رفتار دوران کودکی در سوابق باستان شناسی جوامع باستانی اروپایی را ارائه دهند.”

انسان ها فقط می خواهند خوش بگذرانند

محققان در فکر کردن به اینکه بچه‌ها واقعاً با اسباب‌بازی‌های جغدشان بازی می‌کردند، پیشنهاد کردند جغدها می‌توانستند تکه‌هایی در یک بازی بزرگ‌تر مانند کفش، ماشین و انگشتانه در Monopoly باشند، با این تفاوت که هر کودک ممکن است یک بازی داشته باشد. پلاک منحصر به فرد

این منحصر به فرد بودن ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از مدل ها در مقبره ها پیدا شده اند. کودکانی که می‌میرند ممکن است در کنار دوست کوچک بی‌جانشان دفن شده باشند، یا دست‌کم بزرگ‌ترها ممکن است این چهره‌ها را به اندازه‌ای مهم ببینند که به دلایل احساسی در مراسم تدفین از آن استفاده کنند. این امر باعث می‌شود که چرا چیزی ساخته شده از تخته سنگ – که در آن زمان مواد بسیار فراوانی بود – برای مراسم تشییع جنازه استفاده می‌شود، جایی که سنگ‌های قیمتی مجلل و طلا معمولاً درجه آن را تشکیل می‌دهند، قابل درک‌تر می‌شود.

“روش لایه برداری تخته سنگ باعث می شود [it] نویسندگان می نویسند: “ساخت و طراحی پلاک ساده بود و به مهارت بالا و کار فشرده ای که در آزمایش های تکراری نشان داده شد، نیاز نداشت.”

فرضیه دیگر این است که بقایای جغد را می توان به عنوان عروسک توصیف کرد. برخی از پلاک ها به نظر می رسید که با منسوجات رنگ آمیزی و لباس پوشیده شده بودند.

این مقاله می‌گوید: «نمی‌توان نادیده گرفت که برخی از «بت‌ها» در واقع اشیایی با ارزش تفریحی بودند، به معنای واقعی کلمه عروسک‌هایی بودند که ممکن است هم سازندگان و هم اعضای جوان‌تر جامعه را در فعالیت‌های بازی یا فعالیت‌های یادگیری سرگرم کرده باشند.

مفهوم غیرقابل انکار این تیم با این ایده تقویت می‌شود که حتی اشیایی که ارزش مذهبی داشتند، هزاران سال پیش نیز می‌توانستند اهداف سرگرم‌کننده‌ای داشته باشند. از این نظر، دانشمندان همچنین معتقدند که این امر بسیار ممکن است هر کس با یک تئوری در مورد این پیکره های جغد ممکن است به نوعی درست باشد – تزئینات می تواند هدفی دوگانه و شاید حتی سه گانه داشته باشد. قرن ها پیش، مرز بین هنر، آیین و بازی ممکن است کاملاً مبهم بوده باشد.

و در نهایت، از نظر اینکه چرا بچه‌ها به جای سگ، گربه یا شاید خفاش با اسباب‌بازی‌های جغد بازی می‌کنند – سگ‌ها و گربه‌ها به‌ویژه به خاطر خویشاوندی‌شان با انسان‌ها مشهور هستند – نویسندگان می‌گویند که این می‌تواند به دلیل رابطه خاص پرنده با مردم در دوران مس و پس از آن.

اول از همه، بسیاری از گونه‌های جغد تمایل دارند واقعاً نزدیک مردم زندگی کنند، و دوم، این احتمال وجود دارد که جوامع به جغدها به‌عنوان کمک‌کننده نگاه کنند، زیرا آنها موش‌ها و دیگر موجودات مزاحم را از مناطقی که کشاورزی ادامه می‌یابد پاک می‌کنند.

نویسندگان می نویسند: “فرضیه ما مبنی بر اینکه پلاک های تخته سنگی شبه جزیره ایبری در دوره کالکولیتیک اسباب بازی هایی الهام گرفته شده از جغدها بوده اند که ممکن است حداقل در ابتدا کاربرد تفریحی داشته باشند، بر اساس شیفتگی فرافرهنگی انسان ها توسط جغدها از زمان های بسیار قدیم است.” .

“علاوه بر این، با استفاده از تیغ اوکام، فرضیه ما ساده تر از جایگزینی برای توسل به یک جهان نمادین پیچیده با الهه های باروری است که توسط بت ها یا ابزارهای یادگاری هرالدیک نشان داده شده اند … که به هر حال هیچ مدرکی برای آن وجود ندارد.”